Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Posadzki lane, pierwotnie typowe dla budynków przemysłowych, rozprzestrzeniły się na sklepy, biura i zwykłe przestrzenie mieszkalne z rosnącą popularnością surowego, industrialnego wzornictwa. Obecnie temu trendowi zawdzięczamy szeroki wybór wielu przydatnych funkcji i wzorów. Podłogi lane wyglądają ponadczasowo, a jeśli jesteś miłośnikiem minimalizmu, będą dla Ciebie właściwym wyborem.
Podłogi lane to anhydrytowe i jastrychowe posadzki na bazie żywic syntetycznych (epoksydowych i poliuretanowych). Niewątpliwą zaletą posadzek lanych w porównaniu do klasycznych jastrychów jest niewymagająca aplikacja, precyzyjne rozwiązanie problematycznych detali oraz idealnie płaska powierzchnia.
Anhydryt to nazwa stosowana dla bezwodnego siarczanu wapnia, z którego w wyniku krystalizacji powstaje gips. Pokrewnym materiałem o podobnych właściwościach jest tynk modelarski. Pochodzenie anhydrytu jest naturalne (wydobywane w kopalniach) lub syntetyczne.
Do produkcji mieszanki lanej używa się drobno zmielonego anhydrytu, piasku, wody i dodatków, które nadają zarówno kolor, jak i antystatyczne, antypoślizgowe i inne właściwości posadzki. Powstała płynna masa twardnieje bardzo szybko. W pierwszych dniach krzepnięcia wiąże dużą ilość wody. Jeśli podłoga zostanie w tym czasie obciążona, prędzej czy później może pęknąć.
Błędy w aplikacji są trudne do skorygowania. Prawidłowe suszenie anhydrytu wymaga odpowiedniej temperatury, wilgotności i czasu, w którym pozwala się „odpocząć” krzepnącej mieszaninie. Niektórzy producenci zalecają obciążanie podłogi po 2-3 dniach od wylania mieszanki. Polecamy jednak nie spieszyć się i zacząć lekko obciążać podłogę dopiero po 5-7 dniach, na stałe dopiero aż po upływie 2 tygodni.
W mieszkaniach i domach jednorodzinnych praktycznie nie ma ograniczeń w stosowaniu anhydrytu . Nie nadaje się tylko do miejsc stale wilgotnych, takich jak baseny czy pralnie. To ograniczenie nie dotyczy jednak Twojej łazienki.
Jeśli planujesz postawić w domu kominek, większe akwarium i inne cięższe przedmioty, zaleca się wzmocnienie podstawy pod nimi. Anhydryt nie nadaje się również do użytku na zewnątrz – na balkon czy taras. W wyniku nagłych zmian temperatury i wilgotności dochodzi do jego pękania.
Anhydryt można stosować jako płaską bazę pod okłady podłogowe (płytki, dywany, podłogi laminowane i drewniane itp.), ale także jako końcową warstwę z obróbką powierzchni. Sprawdzi się również w połączeniu z ogrzewaniem podłogowym. Odlana masa doskonale „otula” rozkład ogrzewania i oddaje nagromadzone ciepło niemal bez strat.
Jastrychy epoksydowe to posadzki na bazie żywic epoksydowych zmieszanych z utwardzaczem i innymi dodatkami. Wyróżniają się doskonałą odpornością mechaniczną i chemiczną, bezszwową, nienasiąkliwą powierzchnią oraz integralnością higieniczną. Żywicę można dodatkowo zabarwić. Jeśli zechcesz, Twoja podłoga może być gładka i lśniąca jak lustro. Możesz z łatwością uzyskać antypoślizgowe wykończenie powierzchni dodając piasek kwarcowy, lub wybrać antystatyczny zabieg na podłogę. Wygląd podłogi można ożywić dodając kolorowe „chipsy”. Podłogę nakłada się na grubość 2-4 mm, bez dylatacji. Nie musisz martwić się o jej żywotność – według producentów, jego żywotność kończy się wraz z żywotnością domu. Ponadto pewnie spodoba Ci się wiadomość, że utrzymanie i czyszczenie posadzki epoksydowej jest bardzo łatwe.
Są to posadzki lane na bazie żywic poliuretanowych z domieszką utwardzacza. Podobnie jak jastrychy epoksydowe twardnieją przy minimalnych zmianach objętości i naprężeniu, więc odbywa się to bez dylatacji. Pod względem trwałości, nienasiąkliwości, higieny i konserwacji są bardzo podobne do wspomnianych jastrychów epoksydowych. Jednak niektóre typy charakteryzują się również dużą elastycznością. Jest to interesujące, gdy trzeba znacznie zredukować odgłos kroków.
Zdjęcie główne: Alona Gross/unsplash.com
